BEYAZ CÜCE

  Yine ses yok, yine ışık yok, yine zaman yok ve yine dünya kendi ekseni etrafında dönüyor!!

 İçimde öyle bir duygu var ki yaşıyor olmam kendi önümdeki yolu tıkıyor sanki!!. Ama bu engellemeden de yaşamakta olduğum sonucu çıkıyor !!.

 Şu budala serçe bile üç günlük ömrünü keyifle geçiriyorda , biz arasında uçtuğumuz ağaçları bile fark etmiyoruz!

 Ah bu aşkın baharı ne kadar da benziyor Bir nisan günün güvenilmez parlaklığına, Bir bakıyorsun güneşin bütün güzelliği ortada, Derken bir bulut gelip karartıyor her şeyi.

 İçimde öyle bir duygu var ki yaşıyor olmam kendi önümdeki yolu tıkıyor sanki. Ama bu engellemeden de yaşamakta olduğum sonucu çıkıyor.

'İnsanların büyük çoğunluğu yüzmeyi öğrenmeden yüzmek istemez.' Ne anlamlı söz, değil mi? Yüzmek istememeleri doğal, çünkü karada yaşamak için yaratılmışlar, suda değil. Ve düşünmek istememeleri de doğal, çünkü yaşamak için yaratılmışlar, düşünmek için değil! Evet ,kim düşünürse ,kim düşünmeyi kendisi için bir uğraş yaparsa, bunda ileri bir noktaya ulaşabilir; ne var ki, karayla  suyu değiş tokuş etmiştir böyle biri ve bir gün gelir suda boğulur.

 Belkide yaşamım ve ölümüm tanrının vakit geçirmek için dinlediği ebedî Orkestradaki tek bir nota! Peki ya melodiden hoşlanmazsam?!.